In het land vol wonderen, technologie en alien-verhalen (Japan) gaan er al een lange tijd geruchten rond dat er dieren bestaan met een menselijk gezicht. In de afgelopen decennia hebben talloze mensen honden met een menselijk gezicht (jinmenken) rond de stad en op de snelweg gezien.
De hedendaagse geruchten over ontmoetingen met vermeende menselijke-gezicht honden begon tussen 1980 en 1990. Volgens vele verhalen werden deze honden het meest gezien in de nacht, meestal door mensen die hun afval naar de prullenbakken brachten. Op het eerste instantie kan het wezen kijken als een gewone zwerfhond die in de vuilnisbak aan het rommelen is, maar nadere inspectie ziet men dat het gezicht op een mens lijkt. Zodra de hond voelt dat -ie geconfronteerd wordt begint hij met een vermoeide stem te praten. Meestal zegt het wezen ”Laat me met rust.”
Andere persoonlijke ontmoetingen met de hond zouden plaatsvinden op de snelweg. Het schepsel kan naar verluidt lopen met een snelheid van meer dan 100 km/u en er wordt gezegd dat elk voertuig die ingehaald wordt een vreselijk ongeluk zal hebben.
Talloze theorieën beweren een verklaring te hebben van de oorsprong van de ”menselijke-gezicht hond”. Sommigen suggereren dat zulke wezens ontsnappen uit een biotechnologische laboratorium en anderen beweren dat het mutanten zijn die voortgebracht/ontwikkeld worden door milieuvervuiling. En dan hebben we natuurlijk de mensen die vermoeden dat de dieren geesten kunnen zijn van mensen die overleden zijn bij verkeersongelukken en anderen speculeren dat de honden bezeten worden door rusteloze geesten van kantoormedewerkers. Die hebben hun eigen leventje na het ontslag (de honden hebben meestal het gezicht van een man van middelbare leeftijd).
Hier is zo’n hond gefilmd en je kan aan het gezicht zien dat het een kantoor werknemer is.
(doorspoelen naar 1:10)
Weer anderen geloven dat de wezens spiritueel zijn en dat alleen mensen met een mogelijkheid om de bovennatuurlijke te ‘voelen’ de wezens kunnen zien. Wat de verklaring ook mag zijn dit gerucht is tot nu toe één van de beste verhalen dat ik gehoord heb!
